
அனைத்து சீசன்களிலிலும் மார்க்கெட் இருப்பது காமெடி படங்களுக்கும் பேய் படங்களுக்கும் மட்டும்தான். உள்ளூர் பேய் படங்களுக்கு மட்டுமல்லாம டப்பிங்
செய்யப்பட்ட அயல்நாட்டுப் படங்களான காஞ்ஜூரிங், இட், அனபெல் போன்ற படங்களுக்கு நம் மக்கள் கொடுத்த பேராதரவே இதற்கு சாட்சி. ஆனா சமீபகாலமா ஒரு நல்ல பேய் படம் பார்க்கலாம்னு தியேட்டருக்குப் போனா, பேய் வரப்போற நேரத்துல டக்குன்னு ஒரு கவுண்டரக் குடுத்து பொளக்குன்னு சிரிப்பை வரவச்சிடுறாங்க. காஞ்சூரிங் 2 படம் பார்த்தப்ப பேயப் பாத்து பயந்தவங்களைக் காட்டிலும் சிரிச்சவங்களே அதிகம். பேயே
கடுப்பாகி ”என்னய்யா சீரியஸா பேசிக்கிட்டு இருக்கேன் சிரிச்சிக்கிட்டு இருக்க” ன்னு கேக்குற அளவுக்கு ஆக்கி விட்டாங்க நம்ம மக்கள்.
டிமாண்டி காலனி, மாயா போன்ற படங்களுக்கப்புறம் தமிழ்ல ஒரு பேய்படம் பெருவாரியான மக்களிகிட்டருந்து நேர்மறை விமர்சனங்களோட அதுவும் ”ஹாலிவுட் ஹாரர் படங்கள் அளவுக்கு இருக்கு” அப்டிங்குற அடைமொழியோடவும் ஓடிக்கிட்டு இருக்கு. நிச்சயம் வெளிநாட்டுப் பேய் படங்கள் பாக்குற ஒரு உணர்வத்தான் இந்த அவள் படமும் குடுத்துருக்கு..
திரைக்கதை, ஒலி அமைப்பு இதயெல்லாம் தாண்டி ஹாலிவுட் ஹாரர் படங்கள் பயங்கர திகிலா இருக்குறதுக்கு முக்கியமான காரணம் கதை நடக்குற லொக்கேஷன். பனி, குளிர், தனியாக பல அறைகள் கொண்ட வீடு, வீட்டுக்குள்ளயே இருக்க பாதாள அறைன்னு அவங்க காட்டுற லொக்கேஷன்லயே நமக்குள்ள ஒரு அமானுஷ்யம் பரவ ஆரம்பிச்சிடும்.
ஆங்கிலப் படங்கள்ல இருக்க அதே அமானுஷ்யத் தன்மைய இந்த அவள் படத்துலயும் நமக்கு கொடுக்குறதுக்கு இயக்குனர் முதல்ல தெரிவு செஞ்சது அதேமாதிரியான ஒரு லொக்கேஷன். அதாவது கதை ஹிமாச்சாலப் பிரதேச மலைப் பகுதிகளில் நடப்பது போல சித்தரிக்கப்படுது. குளிர் பிரதேசம், மலைகள் சூழ்ந்த பசுமையான இருப்பிடம், பிரம்மாண்டமான ஒரு வீடுன்னு அத்தனை அம்சங்களையும் அதுல கொண்டு வந்துட்டாங்க. அதுமட்டுமில்லாம வீட்டோட உள்பகுதியோட அலங்கரிப்பும் அமைப்பும் அப்படியே வெளிநாட்டு வீடுகள் பாணியில
இருக்கு.
Spoiler
Alert
கதை, திரைக்கதைன்னு பாத்தோம்னா
இயக்குனர் நிறைய உழைச்சிருக்காரு. இரவு பகல் பாராம கண்ணு முழிச்சி ஒவ்வொரு ஆங்கிலப் படமா பாத்து ஒவ்வொரு படத்துலருந்தும் ஒண்ணு ஒண்ண எடுத்து ஒரு நல்ல படத்த நமக்கு எடுத்துருக்காரு. RoseMary’s Baby அப்டிங்குற படத்துலருந்து பேஸ் லைன மட்டும் எடுத்து, The Exorcist, The Ring, Exorcism of
Emiley Rose, The Conjuring, Insidious மற்றும் பல படங்கள்லருந்து ஒவ்வொன்னா பாத்து பாத்து எடுத்து அவள உருவாக்கிருக்காரு.
எப்படி இருந்தாலும் படத்தோட ஸ்க்ரிப்ட்ல ஒரு முழுமைத் தன்மையை உணர முடியிது. ரொம்பவே நேர்த்தியா உருவாக்கப்பட்டிருக்க இந்தப் படத்துல ஒரு சில விஷயங்கள இன்னும் கொஞ்சம் கவனமெடுத்து செஞ்சிருக்கலாமோன்னு தோணுச்சி. உதாரணமா சைக்கார்டிஸ்ட் சுரேஷ் வரக்கூடிய காட்சிகள். சும்மா “கண்ண மூடுங்க… நா இப்ப உன்னோட ஆழ் மனசுக்கு போகப்போறேன்.. ஈஸி… ஈஸி”ன்னு சொன்ன உடனே பேஷண்ட் டக்குன்னு மயங்கி, அவங்களோட சப்கான்ஷியஸ் மைண்ட் கூட பேச ஆரம்பிக்கிறதெல்லாம் 1945லருந்து காமிச்சிட்டு வர்ற சீன். அதயெல்லாம் இன்னும் நல்லா பண்ணிருக்கலாம்.
அதுக்கப்புறம் சர்ச் பாதிரியார் எக்ஸார்ஸிசம் செய்யிற காட்சி. எக்ஸார்ஸிசம் அதாவது ஒருத்தரோட உடம்புக்குள்ள புகுந்துருக்க தீய சக்திய வெளியேத்த கடைபிடிக்கப்படுற ஒரு சடங்கு. அதை அவ்வளவு சீக்கிரமா எந்த பாதிரியாரும் யாரும் செய்ய ஒத்துக்க மாட்டாங்க.
அந்த சடங்கை செய்யிறதுக்கு முறைப்படி சர்ச்ல பர்மிஷன் வாங்கனும். (இதெல்லாம்
இங்க்லீஷ் பேய் படங்கள்லருந்து பாத்து தெரிஞ்சிக்கிட்டது. நம்மூர்ல இதெல்லாம் நடைமுறையில இல்லன்னு நினைக்கிறேன்.) இதுல ஃபாதர் கொஞ்சம் கூட யோசிக்காம ஒத்துக்கிறாரு. எக்ஸார்சிசம் செய்யிற முறையையும் ரொம்ப டொம்மையா காமிச்சிருக்காங்க.
ஆண் குழந்தை வேணும்னா பெண் குழந்தையை பலி கொடுக்கனும்ங்குறத மட்டும் நம்ம டைரக்டரே நம்மூருக்கு செட் ஆகுற மாதிரி யோசிச்சிருப்பாரு போல.அங்கதான் கொஞ்சம் இடிக்குது. வெறும் பெண் பிள்ளைகளாகவே பெற்ற ஒருத்தர் அடுத்து கண்டிப்பா ஆண் குழ்ந்தை வேணும்ங்குற வெறியில ஒரு பெண்ணை பலி கொடுக்கிறார்ன்னா கூட ஒத்துக்கலாம். ஆனா இங்க அவருக்கு இருக்கது ஒரே பொண்ணு. அடுத்து பிறக்கப்போற குழந்தை ஆணா பிறக்கனும்னு முதல் குழந்தையை பலிகொடுக்குறார்னு கதை சொல்றதெல்லாம் இன்னா மேரி லாஜிக்னு தெரில.
பல இடங்கள்ல சவுண்ட் எஃபெக்ட்ல பயங்கரமா மிரட்டியிருக்காங்க. பொதுவா இந்த மாதிரி
எக்ஸார்ஸிசம் செய்யிற படங்கள் முதல்ல நல்லாருக்கும். ஆனா அந்தப் பொண்ணையோ பையனையோ பேய் பிடிச்சப்புறம் பெரும்பாலும் அவ்வளவு சுவாரஸ்யமா இருக்காது. தமிழ்ப் படங்கள்ல இதுக்கு நல்ல உதாரணம் மீனா, ப்ரஷாந்த் நடிச்ச ஷாக் படம். முதல் பாதி பாக்க பயமா இருக்கும். ரெண்டாவது பாதி மீனாவுக்கு பேய் ஓட்ட ஆரம்பிச்சப்புறம் அவ்வளவு சுவாரஸ்யமா இருக்காது. ஆனா இந்த அவள் படத்துல அந்த மாதிரி போர் அடிக்காம ரெண்டாவது பாதியையும் ரொம்ப சுவாரஸ்யமா எடுத்துட்டு போயிருக்காரு இயக்குனர். (கைவசம்தான் நிறைய படம் ஸ்டாக் இருக்கே.. அப்புறம் எப்புடி போரடிக்க விடுவாரு)
இந்தப் படத்த ஹாலிவுட் படம்னு சொல்ல இன்னோரு முக்கியக் காரணம் சித்தார்த் ஆண்ட்ரியா இடையே அடிக்கடி நடக்கும் ரொமான்ஸ் காட்சிகள். தமிழ்ப் படங்களில் நாசூக்காக காண்பிக்கப்படும் காட்சிகளை அப்பட்டமா காமிச்சிருக்காங்க. குடும்பம் குழந்தைகளோட படத்துக்கு போறவங்க தாவணிக் கனவுகள் பாக்யராஜ் மாதிரி சில்லறை காசோடதான் போகனும்.
ஹாலிவுட் ஹாரர் படங்கள் அதிகம் பரிட்சையம் இல்லைன்னா ”அவள்” திகில் விரும்பிகள் கண்டிப்பாக தவற விடாமல் பார்க்க வேண்டிய ஒரு படம். மற்றவர்களுக்கு மெர்சல்னு ஒரு படத்துக்கு டிக்கெட் எடுத்துட்டுப் போய் உள்ள பல படத்த பாத்துட்டு வந்த மாதிரியான அனுபவம்தான் ஏற்படும்.
1 comment:
நச்
Post a Comment